İlk Kez Katıldığımız Avrupa Şampiyonası'nın Ardından

Avrupa Şampiyonası'nda mücadele ettik. Tarihimizde ilk olması nedeniyle bu arenalarda boy göstermek inanılmaz önemli. ‘Biz de varız’ diyebilmek ve ileriye umutla bakabilmek, eksiklerimizi görüp onları düzeltmek için çok farklı bir motivasyon kaynağı… Burada olduğumuz, mücadele ettiğimiz için oldukça mutluyum böyle başlamak isterim!

Spor Ülkesiyiz Sloganına Geçme Vaktimiz Geldi

EHF EURO 2024 Avrupa Şampiyonası’nın bir ayağı Macaristan’ın Debrecen kentindeki Fönix Arena’da oynandı.

Fönix Arena 3 katlı tribünden oluşuyor. En üst katta localar, VIP odalar var. Alt katında basın emektarları, maç anlatan spikerlerin her birine ayrı odalar ve alt katta seyircilere ayrılan yerler… Katların koridorlarında EURO2024 heyecanını yaşamaya gelen seyirciler için etkinlik alanları…

Bizim de, Türk hentbolunun da böyle salonlara ihtiyacımız var. ‘Voleybol Ülkesiyiz’ sloganından ‘Spor Ülkesiyiz’ sloganına geçme vaktimiz geldi.

Olumsuz Yorumları Ağzım Açık Okudum!

‘Geçmişi olmayanın geleceği olmazmış’ derler. Ne kadar da doğru cümle. Avrupa şampiyonasına bence camianın yapmış olduğu olumsuz eleştiriler de damgasını vurdu. Eleştiri tabi ki olmalı. Eleştirinin ardından bir çözüm önerisi de gelmeli. Maalesef camiadan kimse çözümle gelmiyor.

Ben sadece bir ilke tanıklık etmek ve bu heyecanı paylaşmak için seyirci olarak gittiğim turnuvaya dair yapılan yorumları ağzı açık okudum. İstişare ettiğim arkadaşlarımla şaşkınlığımı gizleyemedim. Herkes her şeyi bu kadar iyi biliyorken bu branş neden Türkiye’de ayaklar altında? Neden ligimizin kalitesi bu kadar düşük? Neden takımlarımız boş tribünlere  oynuyor? Neden hala kulüpler kurumsallıktan bu kadar uzak? Eleştirenler 20-30 yıldır hizmet ettiklerini ifade ederken acaba neden 'Nerede hata yaptık?' diyemiyorlar.

Bizim sporcularız gelecek kaygısı, maaş kaygısı , seneye takımının devam edip etmeyeceğini düşünürken; onlardan üstün performans beklemek ne kadar adil? Orada bulunan hiçbir ülke sporcularının ve teknik ekibinin bu tür kaygıları olduğunu zannetmiyorum.

Benim bakış açıma göre de Macaristan’dan puan alabilirdik. Makedonya’yı yenebilirdik. İsveç’e de bu kadar ezilmemeliydik. Sporcularımızın fiziksel eksikliklerin yanı sıra mental destek almaları da şart. Maç esnasındaki olumsuzluğu anda bırakıp önlerine bakabilmeyi öğrenmeliler. O olumsuzlukta takılıp kalıp kendilerini aşağı çekmemeliler.

Sporcularımızın fiziksel ve mental olarak daha güçlü döneceklerine eminim. Bu süreçte bizim ise yönetimsel neyi ‘daha iyi yapabiliriz’in üstünde daha fazla kafa yormamız lazım. Örneğin Halkbank Makedonya Milli takımının ana sponsoru iken Türkiye’ye herhangi bir desteği yok.

Birlikten güç doğar derler. Herkes gücünü ortaya koyup sıfatları kenara bırakıp nasıl ileriye gideriz üzerinde durmalı. Bunu başardığımız taktirde gelecekten umutluyum.

Sizin O Gözünüzde Büyüttüğünüz Avrupalılardan Hiçbir Farkınız Yok

Türkiye olarak genç bir nüfusa sahibiz. Önemli olan alt yapılara ve genç sporculara yeterli sabrı ve süreyi tanımak... Kısa vadeli başarı planlamalarından uzun vadeli planlara geçip sabırlı olmalıyız. Gençlerin Milli takımlarda görev alması ayrı bir gurur kaynağı. Bizim de genç Buğumuz, Eminemiz var artık.

Buğu ve Emine’nin bu turnuvada bu kadar başarılı olmasının sebeplerinden biri de kendi takımlarında Süper Lig’de fazla süre almaları. İkisi de bu turnuvanın genç oyuncuları olarak kazananlarındandı. Gururla ve gözü yaşlı izledik. Gençlere tavsiyem çok çalışın. Sizin, o gözünüzde büyüttüğünüz Avrupalılardan hiçbir farkınız yok. Sadece kendinize inanın ve çok çalışın.

İlginin Kartopu Misali Büyümesini Umuyorum

Ulusal televizyon ve radyolardan çok sayıda gazetecinin katılımı ve Buceschi’nin ‘Türk hentbolunun basına ihtiyacı var’ söylemi çok haklı bir söylem... Ne kadar çok görünür olursan o kadar seyirci çekersin. Bu ilginin kartopu misali büyümesini umuyorum.