Ozan Sülüm: “Bu sezon eşik geçilecek”

Neden bilmiyorum ama, Danimarka basını Esbjerg – Ardeşen eşleşmesinin sonucuna biraz fazla şaşırmış. Evet kadın hentbolunda İskandinav takımları neredeyse tüm eşleşmelere bir adım önde çıkar, kabul, ancak ne olursa olsun son 5 senede oturttuğumuz bir kadınlar hentbolu geleneğimiz olduğu açık. 

Meyvelerini tam anlamıyla bu sene toplamaya başlıyoruz sanırım. Arka arkaya gelen final, final 4 ve üst turlardan sonra 5 takımlı şekilde sezonun ikinci yarısına kalabilmek bence eşiğin atlanması anlamına geliyor. Kaldı ki, Şampiyonlar Ligi’ne “yetersizlik” sebebiyle girilememiş bir sezonun ardından, kimsenin şevki kırılmadan. Ben bunun çok özel bir şey olduğunu düşünüyorum. Yani şöyle özetleyeyim; en iyi kadın milli takımı jenerasyonumuz sürekli ucundan kıyısından, play-off’la kaçırıyor, büyük turnuvaları, Süper Kupa’sında elektriklerin kesildiği, şampiyonunun Şampiyonlar Ligi’ne salonu yeterli olmadığı için alınmadığı bir ligin beş takımı Avrupa’da beş takımla gidiyor. Her şeyi kendi başına, çoğunlukla imkansızlıklara karşı başaran herkesi ayrı ayrı kutlamak gerek. 

Tek tek değerlendirecek olursak, Muratpaşa’nın 3-4 takım hariç karşısına tura ortak çıkamayacağı takım yok. Nimes, Metzingen, Siofok ve Randers’in gelmemesini tercih ederim. Kupa Galipleri Kupası daha sert. Bizimkiler hariç 14 takımın en fazla 2’si tercih edilebilir. Son 16 bir mini şampiyonlar ligine dönüşmüş durumda. Özellikle Hypo, Paris, Danimarkalılar, Krim Mercator gibi ekiplerden kaçmak gerek. En şanslı olunan nokta ise Challenge Cup bence. Zira tamamen ortak, eşleşmelerde neredeyse üstün sayılabilecek bir takımın gözükmediği, tur içi performansa dayalı sonuçların çıkacağı bir son 16 bizi bekliyor. 

Kadın hentbolunda milli takımın büyük turnuva görmesi mümkün olmadı bir türlü. Arka arkaya kupa finalleri ve üçüncülükler de geldi, kupa alınamadı. Şampiyonlar Ligi’ne girilemedi, o eşik bu şekilde de atlanamadı ama sanıyorum bu kez az kaldı. Bu sezon, eşik geçilecek.